Ζολώτα

Ζολώτας, ο (στου Ζολώτα)
Εικονίζεται στη θέση αυτήν σε χάρτη του Ρεθύμνου, του έτους 1925, υπό Λοχαγού Πεζικού Κωνσταντίνου Παπαθανασίου. Το τοπων. φαίνεται να αναφέρεται στο γνωστό οικογεν. Ζολώτας> Ζολωτάκης, που και στον νομό Ρεθύμνου συνεχίζει να υπάρχει στην περιοχή του Γάλλου.
«Ζολότα»: Παλιά λέξη αλλά όχι χωρίς ενδιαφέρον, η «ζολότα» είναι ένα παλιό ασημένιο οθωμανικό νόμισμα (zolota), ίσο με τριάντα παράδες, δηλαδή τα τρία τέταρτα του γροσιού. Η τουρκική λέξη είναι δάνειο από το πολωνικό zloty, που είναι και σήμερα το εθνικό νόμισμα της Πολωνίας, που σημαίνει κατά λέξη «χρυσό». Στα ρώσικα άλλωστε zoloto σημαίνει χρυσάφι. Το ζλότι είχε ξεκινήσει, πράγματι, ως χρυσό νόμισμα. Η ζολότα εξαρχής ήταν ασημένια, σε πείσμα της ετυμολογίας της. Η τουρκική ζολότα δεν ήταν νόμισμα μεγάλης αξίας. Έτσι, υπάρχει παροιμία για τους φιλάργυρους: «πάει στον γάμο με μια ζολότα». Υπάρχουν και κάλαντα στην Ανδρο, όπου από τους πλούσιους ζητάνε φλουριά, ενώ από τους «δεύτερους, ξηντάρες και ζολότες». Από εδώ, λοιπόν, και το επώνυμο Ζολώτας.