Παπούρα τού Τσουρλάκη, η (στη bαπούρα τού Τσουρλάκη) [θέση]
Η περιοχή μεταξύ των σεπεριών και τού αμαξιτού δρόμου προς Περιβόλια- Πλατανιά, αμέσως πριν από τού Κόρακα την Καμάρα. Πρόκειται για παπούρα (= μικρός λοφίσκος), την εποχή εκείνη, που την θυμάμαι (μικρό παιδί στην δεκαετία του πενήντα), να κόβεται απότομα, με πολλές κατολισθίσεις, λόγω της απόλυτα χωματώδους σύστασής της, πάνω ακριβώς από τον Κόρακα ποταμό. Πρώτος ιδιοκτήτης (1925) της παπούρας υπήρξε ο Ευάγγελος Τσουρλάκης (ακούγεται και με συντόμευση ως Παπούρα τού Τσουρλή). Στη γερμανική κατοχή ήταν πολυβολείο των Γερμανών, όπου είχαν κατασκευάσει τρεις πούγκες (= υπόγεια πολυβολεία), τα οποία είχαν καμουφλαριστεί, με χώμα και φυτά αθανάτων, ώστε τίποτε να μην φανερώνει την εκεί ύπαρξη ολόκληρης «πολεμικής βάσης». Στη θέση τής παπούρας σήμερα έχει ανεγερθεί το Ξενοδοχείο «Θεά Άρτεμις» και στην απέναντι μεριά του δρόμου υπάρχει το θαυμάσιο νεοκλασικό του ίδιου ιδιοκτήτη, κληρονομιά σήμερα των αδελφών Τσουρλάκη. Στα αμέσως επόμενα (νοτίως) υψώματα υπήρχε η γνωστή τουβλοποιία Τσουρλάκη, που λειτούργησε, το πρώτον, το έτος 1925 και το έτος 1973 μεταφέρθηκε λίγο ψηλότερα και έγινε βιομηχανία, μέχρι το έτος 1995 που έπαυσε να λειτουργεί.
Παπούρα (η), παπούρι (το) και πάπουρο (το) και στον πληθ. παπούρες (στσι), παπούρια (στα)= τοποθεσία με ευρύ ορίζοντα, ύψωμα. Υποκορ. παπουράκι, το.