Παναγία Δοξαρά

Παναγία Δοξαρά, η (στη bαναγία Δοξαρά) [συνοικία]
Στον Πάντιμο (πρ. 177) η ίδια εκκλησία αναγράφεται ως «Ευλογημένη Θεοτόκος του Δοξαρά», από το όνομα, ασφαλώς, του κτήτορος ή ιδιοκτήτη της Δοξαρά ή και Δοσαρά, συνηθέστατο οικογενειακό, συχνά απαντώμενο σε όλους τους νοταρίους κατά τη Βενετοκρατία. Σε άλλη πράξη του Παντίμου (πρ. 213) η ίδια εκκλησία, με τον ίδιο εφημέριο, παπα- Τζώρτζη Φιλάρετο, αναφέρεται ως «Παναγία Δοξαριανή», για τον ίδιο, ακριβώς, λόγο. Στον Καλλέργη (πρ. 191 και 164) αναφέρεται ότι βρισκόταν κοντά στα παλαιά τείχη (του Castel vecchio), που έκλειναν την περιοχή του λιμανιού και στον Αρκολέο αναφέρεται Παναγία του σεβαστού ηγουμένου Βαρούχα, έξω από τα παλαιά τείχη της πόλης, που δεν αποκλείεται, νομίζουμε, να πρόκειται γι’ αυτήν την ίδια Παναγία, της οποίας, τώρα μαθαίνουμε και τον ηγούμενό της, Βαρούχα, στα 1645.
Ο Γρυντάκης την τοποθετεί κάπου στη σημερινή Μητρόπολη ή, πιθανόν, ακόμα, λέγει, να πρόκειται για την ίδια την παλιότερη εκκλησία πάνω την οποία χτίστηκε το 1834 ο μητροπολιτικός ναός των Εισοδίων. Πάντως, η θέση που εμείς την τοποθετούμε εδώ, στον χάρτη- κοντά, δηλαδή, στα Παλιά Τείχη- είναι σύμφωνα με τον νοτάριο Καλλέργη (ορισμός θέσης κατά προσέγγιση).