Λουράκια ή Αλώνι

Λουράκια, τα (στα Λουράκια) ή Αλώνι στο (στ” Αλώνι)
Το τοπωνύμιο, σύμφωνα με συμβόλαιο του τέλους της Τουρκοκρατίας, βρισκόταν στις παρυφές του Μασταμπά και, προς τούτο, το συγκαταλέγουμε στα τοπωνύμια του Μασταμπά (ήταν όμως πέραν του ρέματος του ποταμού Τσάνα, δυτικού ορίου της συνοικίας Μασταμπά).
Έχει διπλή εκφορά: Λουράκια (στα) ή Αλώνι, στο (στα Λουράκια ή στ’ Αλώνι).  Στο ως άνω συμβόλαιο τηςΤουρκοκρατίας, η εν λόγω θέση προσδιορίζεται ως εξής: «….την κυριότητα της κατοχής του έξωθεν της πόλεως Ρεθύμνης, του ομωνύμου Δήμου, άνωθεν του Μασταμπά, εις θέσιν «Λουράκια» ή «Αλώνι», αγρού ενός κοιλού».
Λουρί, το (από λατιν. lorum= ζώνη), μεταφορικά, σημαίνει το στενόμακρο χωράφι. Πβ. και Λούρο, στο <μτγν. λώρος<μσν. λωρίον< λωρίν/λωρί< λουρίν< λουρί, που, στη συνέχεια, στην ελληνική σήμαινε επίμηκες και στενό κομμάτι από δέρμα, χαρτί, ύφασμα ή άλλο υλικό, δεν είχε, όμως, και τη σημασία επιμήκους και στενού χωραφιού. Πβ. και τοπων. Λουρίδα (στη) στο Καστέλλι Κισάμου (λουρί + παραγωγ. κατάλ. –ίδα).
Ως προς τη δεύτερη ονομασία, το τοπων. ετυμολογείται από την ύπαρξη στην περιοχή αλωνιού, για το αλώνισμα των δημητριακών, σε μιαν εποχή πριν ακόμα αστικοποιηθεί η εν λόγω περιοχή. Αλώνι (= στρογγυλός επίπεδος χώρος) < μεσ. ελλ. αλώνι(ν) < ελληνιστ. κοινή ἁλώνιον, υποκορ. του αρχ. ἅλως.