Λότζια, η (στη Λότζια) (ιταλ. Loggia) [συνοικία]
Στον χώρο αυτόν συγκεντρώνονταν οι ευγενείς, οι άρχοντες, οι φεουδάρχες, για να συζητήσουν διάφορα ζητήματα οικονομικά, εμπορικά, πολιτικά κ.λπ. Και αυτό, ακριβώς, σημαίνει η βενετσιάνικη λέξη loggia. τόπο όπου κάνανε κουβέντα (ίδιο θέμα με την ελλην. λέξη λόγος, λέσχη). Ήταν ακόμη χώρος συνάντησης και αναψυχής, όπου επιτρέπονταν και τα τυχερά παιχνίδια. Ήταν είδος Επιμελητηρίου και Λέσχης με τη σημερινή έννοια. Από την υπερυψωμένη της είσοδο οι κήρυκες διάβαζαν στον λαό τα διατάγματα της εξουσίας. Η γειτνίαση, ειδικότερα, της ρεθεμνιώτικης Loggia με το λιμάνι τής πόλης, της προσέδιδε και μιαν άλλη, όλως ετερόκλητη, δυνατότητα χρήσης . της προσωρινής, δηλαδή, κατά τον χειμώνα, αποθήκευσης σε αυτήν δημητριακών και οσπρίων, προκειμένου να μη σαπίσουν, γιατί οι αποθηκευτικοί χώροι τής πόλης και η Δημόσια Σιταποθήκη βρισκόντουσαν αρκετά μακριά από το λιμάνι.
Η Loggia τού Ρεθύμνου πιστεύεται ότι χτίστηκε ανάμεσα στα έτη 1538-1541, σε σχέδια του διάσημου βερονέζου μηχανικού Michiele Sammichieli, όταν αυτός βρισκόταν στο Ρέθυμνο για να ασχοληθεί με τις οχυρώσεις των πόλεων τού νησιού, και είναι, ίσως, το παλαιότερο δημόσιο κτήριο της πόλης (Ι. Δημακόπουλος). Ωστόσο, ο βενετολόγος Κώστας Ε. Λαμπρινός, βάσει εγγράφων από το Κρατικό Αρχείο της Βενετίας, τα οποία και δημοσιεύει, θεωρεί ότι το εν λόγω μνημείο δεν είναι του 1540, αλλά κτίστηκε μετά τον τρομερό σεισμό του 1595, ενώ το κτίσμα αυτό που διακρίνεται στο σχεδιάγραμμα τού Magagnato (1559), πρέπει να γνώρισε, επίσης, και τις συνέπειες τής επιδρομής στην πόλη τού Ουλούτζ Αλή (Ιούνιο 1571). Εάν, μάλιστα, η Loggia τότε δεν καταστράφηκε και αντικαταστάθηκε με άλλο κτίριο μέχρι τα χρόνια 1595- 1597, οπότε βεβαιώνεται η ανέγερση τής νέας Loggia, είναι βέβαιο ότι θα δέχθηκε και τις λοιπές θεομηνίες που έπληξαν την πόλη τού Ρεθύμνου τον Νοέμβριο τού 1590, με βροχές και δυνατούς ανέμους, και, μάλιστα, τον τρομερό σεισμό που συγκλόνισε την Κρήτη τον Νοέμβριο τού 1595, τον οποίο ακολούθησε θαλάσσια πλημμύρα (τσουνάμι) για επτά συνεχείς ημέρες, που κατάστρεψε ολοσχερώς πολλά σπίτια και τον έναντι ακριβώς τής Loggia ευρισκόμενο Πύργο τού Ρολογιού (βλ. σχετ. λήμμα). Τον Μάιο τού 1597, και πριν από τη λήξη τής θητείας τού ρέκτoρα Pesaro, η νέα Loggia ήταν, πλέον, πραγματικότητα. Το νέο κτήριο, σύμφωνα με τα έγγραφα, ήταν ψηλότερο, ευρύτερο και επιβλητικότερο («στολίδι της πόλης»), σε σχέση με το παλαιό, αντιπροσωπευτικό δείγμα τής Κρητικής αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής. Το οικόπεδο ανήκε στον εύπορο κρητικό ευγενή του Ρεθύμνου Giacomo Sanguinazzo (βλ. και Δημόσια Πλατεία στα χρόνια τής Βενετοκρατίας)