Αγία Βαρβάρα, η (στην Αγία Βαρβάρα) (ρ/καθολική μονή- συνοικία)
Η δεύτερη Αγία Βαρβάρα, των Ρ/Καθολικών, που ανήκε στους Φραγκισκανούς μοναχούς, βρισκόταν κοντά στον Άγνωστο Στρατιώτη, όπου και ο ομώνυμος, ανατολικός, του νεότερου τείχους, προμαχώνας, που θεμελιώθηκε στις 8 Απριλίου τού 1540 και δεν υπάρχει πια. Την ημέρα αυτήν, κατά τον Gerola, τοποθετήθηκε η πρώτη πέτρα στην Αγία Βαρβάρα και ψάλθηκε, επίσης, μια επίσημη λειτουργία.
Εξαίρεση στη γενικότερη εικόνα παρακμής των καθολικών ναών- μοναστηριών τής Βενετοκρατίας αποτελούσε το εν λόγω μοναστήρι τής αγίας Βαρβάρας, αφού, στον προχωρημένο, τουλάχιστον, 17ο αι., είχε στη διάθεσή του τη σημαντική περιουσία που άφησε με τη διαθήκη του, το 1589, ο ευκατάστατος κρητικός ευγενής Γεώργιος Sanguinazzo, ο οποίος επιθυμούσε να ταφεί και να μνημονεύεται στη μονή αυτήν. Το κληροδότημα, όμως, παρέμεινε ανενεργό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (Κώστας Λαμπρινός).