Μ ι σ ί ρ ι α
Ρέμα Κουτσουλίδι
[στη διασταύρωση του Πλατανιανού με τον Αμαριώτικο δρόμο (σημερινή οδός Αυστραλών Πολεμιστών)].
Κουτσουλίδι από Κουτσουρολίδι είναι η μικρή, γέρικη και «κουτσουρεμένη», σχεδόν ξερή, ελιά [κούτσουρο< κόψουρον< κοψ-(<κόπτω)+ ελίδι (υποκορ. του ελιά) (πβ. και «κουτσουκλή ελιά» ή «κουτσουρολιά» όταν σπάσει το δέντρο και μείνει μόνον ο κορμός που τον λένε «κούτσακα» (από ρ. κόπτω)], άρα, από «κουτσουρολίδι» έχουμε «κουτσουλίδι» (κατόπιν σίγησης της συλλαβής [ρο]), οπότε, με τη σημασία αυτήν, η σωστή γραφή του χειμάρου είναι με [ι] (στο «Κουτσουλίδι»). Πιθανόν, λοιπόν, το όνομα του χειμάρρου να προέρχεται από τέτοιο δέντρο ελιάς, που θα υπήρχε, κάποτε, επί της όχθης του, σε ψηλότρο από τη θάλασσα σημείο.
Πιθανόν, επίσης, επειδή πρόκειται για ρέμα, η ετυμολογία του ονόματος να έχει σχέση προς το προσηγορικό «κουτσουρολιά» (η) που είναι η «βρύση», γιατί, δηλαδή, τόσο λίγο, σαν μια βρύση, έτρεχε το νερό και στον συγκεκριμένο χείμαρρο (παρότι, λέγεται ότι σε παλιότερες εποχές το ρέμα είχε αρκετό νερό).