Φυτέδες

Φυτέδες, οι (στσι Φυτέδες)
Από φυτεία> φυτειά> φυθειά, η (με δάσυνση του ψιλού «τ») ειδικά επί αμπελιών, είναι το καινουριοφυτεμένο αμπέλι, το «νέο αμπέλι», που δεν έχει φθάσει στην πλήρη ανάπτυξη, ούτε έχει πάρει, ακόμα, την τελική του μορφή (πβ. «δυο χρονώ φυθειά κι έχει ξετελέψει σωστό αμπέλι»), μσν. φυτέα, η (μαρυρείται από το έτος 1016). Επίσης, φυτό (το) είναι η φυτεία νέου αμπελιού, φυτώριο για μεταφύτευμα και φύτι (το)= καινουριοφυτεμένο αμπέλι (το τελευταίο επιχωριάζει στην επαρχία Βιάννου).