Μεγάλη Πηγάδα

Μεγάλη Πηγάδα, η (στη Μεγάλη Πηγάδα) [θέση]
Στον «Παλαιό Τουριστικό Οδηγό τού Ρεθύμνου» αναφέρεται ως «Μπουγιούτ- Πηγάδα» [αντί «Μπουγιούκ», από τουρκ. büyük (= μεγάλος), δηλαδή Μεγάλη Πηγάδα] και σημειώνεται από τον σχολιαστή ως «άγνωστη», σήμερα, τοποθεσία. Θεωρώ, πάντως, ότι η εν λόγω «άγνωστη» τοποθεσία θα πρέπει να βρισκόταν στη σημερινή Μεγάλη Πόρτα, στην οποία, μάλιστα, στον παραπάνω «Οδηγό του Ρεθύμνου», σημειώνεται ότι υπήρχε και φούρνος και θα αφορούσε, άρα, σε κεντρική περιοχή τού Ρεθύμνου. Εδώ, ως γνωστόν, μέχρι και στις μέρες μας, συνεχίζει να υπάρχει η γνωστή «πηγάδα», που εξωραΐστηκε, μάλιστα, και αναδείχθηκε πρόσφατα (2009) από τον Δήμο.
Την πηγάδα αυτήν, που στα χρόνια τής Βενετοκρατίας κάλυπτε βασικές ανάγκες τής φρουριακής πολιτείας σε νερό, άνοιγαν κάπου- κάπου, θυμάμαι, οι καταστηματάρχες της Μεγάλης Πόρτας στη δεκαετία του ’50 και με έναν γουβά, πρόχειρα δεμένο σε τριχιά, «έσερναν» νερό και κατάβρεχαν το κατακαλόκαιρο τον δρόμο για λίγη δροσεράδα στη ντάλα του μεσημεριού και προσκαιρινό της σκόνης καταλάγιασμα, που, κάποτε, δεν πρόφταινε ο καταβρεχτήρας του Δήμου να την απομακρύνει κι έφτανε να σκεπάζει τα πάντα, λόγω και των χωματόδρομων που αφθονούσαν, στη μετακατοχική αυτήν περίοδο, στις γύρω περιοχές.